Eerste definitie
IPX is een eigen protocol van Novell. IPX opereert op de netwerklaag.
Novell IPX /SPX of Internetwork Packet Exchange/Sequenced Packet Exchange’- protocol is een eigen protocol ontwikkeld door Novell, een variant van het “Xerox Network Systems” ( XNS ) protocol. IPX is het native protocol van Netware – client-server-besturingssysteem dat klanten voorziet van bestandsdeling, print-, communicatie-, fax-, beveiliging, e-mailfuncties, enz. IPX is niet verbindingsgericht.
IPX/SPX werd begin jaren tachtig prominent als een integraal onderdeel van Novell’s Netware. NetWare is een de facto standaard geworden voor het Network Operating System (SOR), de eerste generatie Local Area Networks. Novell heeft zijn SOR aangevuld met een reeks bedrijfsgerichte toepassingen en hulpprogramma’s voor het verbinden van clientmachines.
Het belangrijkste verschil tussen IPX en XNS is het gebruik van verschillende Ethernet-inkapselingsformaten. Het tweede verschil zit in het gebruik door IPX van het “Service Advertisement Protocol” ( SAP ), het eigen protocol van Novell.
Het volledige IPX-adres is 12 bytes lang, weergegeven door 24 hexadecimale tekens. Bijvoorbeeld: AAAAAAAAA 00001B1EA1A1 0451 IPX Extern knooppuntnummer Socketnetwerknummer
Aan de andere kant is SPX of Sequential Packet Exchange een module van NetWare DOS Requester die het IPX-protocol verbetert door toezicht te houden op het verzenden van gegevens via het netwerk. SPX is verbindingsgericht en opereert op de transportlaag.
SPX verifieert en bevestigt de effectieve levering van pakketten aan elk knooppunt op het netwerk door verificatieberichten uit te wisselen tussen de bron- en bestemmingsknooppunten. De SPX-controle bevat een waarde die wordt berekend op basis van de gegevens voordat ze worden verzonden en die na ontvangst opnieuw wordt berekend en exact moet worden gereproduceerd als er geen transmissiefouten zijn.
SPX is in staat om toezicht te houden op datatransmissies die zijn samengesteld uit een opeenvolging van afzonderlijke pakketten. Als een bevestigingsverzoek niet binnen een bepaalde tijd wordt beantwoord, verzendt SPX het betrokken pakket opnieuw. Als een redelijk aantal hertransmissies mislukt, gaat SPX ervan uit dat de verbinding is verbroken en stelt het de operator op de hoogte.
Het SPX-protocol is afgeleid van het Novell IPX-protocol met behulp van het “Xerox Packet Protocol”.
Net als NetBEUI is IPX/SPX een relatief klein en snel protocol op een LAN. Maar in tegenstelling tot NetBEUI ondersteunt het wel routering. IPX/SPX is afgeleid van XNS.
Microsoft biedt NWLink aan als zijn versie van IPX/SPX. Het is een transportprotocol en kan worden gerouteerd.
tweede definitie
Het staat voor “Internetwork Packet Exchange”. IPX is een netwerkprotocol dat oorspronkelijk werd gebruikt door het Novell NetWare-besturingssysteem en later werd overgenomen door Windows. IPX werd in de jaren tachtig geïntroduceerd en bleef populair tot in de jaren negentig. Het is sindsdien grotendeels vervangen door het standaard TCP/IP-protocol.
IPX is de netwerklaag van het IPX/SPX-protocol en SPX is de transportlaag. IPX heeft een vergelijkbare functie als het IP-protocol en definieert hoe gegevens tussen systemen worden verzonden en ontvangen. Het SPX-protocol wordt gebruikt om een verbinding tussen apparaten tot stand te brengen en te onderhouden. Samen kunnen de twee protocollen worden gebruikt om een netwerkverbinding tot stand te brengen en gegevens tussen systemen over te dragen.
IPX is verbindingsloos, wat betekent dat er geen consistente verbinding nodig is om te worden onderhouden terwijl pakketten van het ene systeem naar het andere worden verzonden. Het kan de overdracht hervatten waar het was gebleven wanneer een verbinding tijdelijk wordt onderbroken. IPX wordt alleen geladen wanneer een netwerkverbinding wordt geprobeerd, dus het verbruikt geen onnodige bronnen.
OPMERKING: In de jaren negentig ondersteunden populaire videogames zoals Quake, Descent en WarCraft 2 IPX voor netwerkgaming. Een service als Kali kan worden gebruikt om een IPX-verbinding via internet na te bootsen, na te bootsen en games via internet mogelijk te maken. Nu gebruiken de meeste videogames TCP/IP of hun eigen propriëtaire protocollen om spelers online te laten spelen.
